مدل پیش‌بین رضامندی زندگی بر اساس سازه‌های روانشناسی مثبت‌گرا

هدف پژوهش حاضر، ارائه  مدل پیش‌بین رضامندی زندگی بر اساس سازه‌های روانشناسی مثبت‌گرا  بود. بدین منظور 1000 نفراز کارکنان دانشگاه‌های تهران با روش نمونه­گیرى خوشه­اى چندمرحله‌اى انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه­های بهزیستی معنوی، دینداری، امیدواری، خوش بینی، عزت نفس، خودکارآمدی و رضامندی زندگی بود. داده­ها با استفاده از نرم‌افزار لیزرل8/7 به روش تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل اولیه ارائه شده، تنها در بعضی شاخص­ها برازش داشت و بنابراین مدل تعدیل‌شده، برازش بهتری  با داده‌ها نشان داد. نتایج حاکی از آن بود که متغیرهای معنویت، دینداری، امیدواری، عزت‌نفس و خودکارآمدی رابطه مستقیم معناداری با رضامندی زندگی دارند. همچنین بین متغیرهای معنویت و دینداری به واسطه متغیرهای  امیدواری، خوش‌بینی، عزت‌نفس، و خودکارآمدی با رضامندی زندگی رابطه غیرمستقیم معنی‌داری به‌دست آمد. بین متغیرهای جنس، وضعیت تأهل و وضعیت اقتصادی  با رضامندی زندگی رابطه معناداری وجود نداشت. در نهایت در پژوهش حاضر نقش سازه‌های روانشناسی مثبت‌گرا در رضامندی زندگی تأیید شد که این یافته  بیانگر اهمیت سازه‌های روانشناسی مثبت‌گرا در رضامندی زندگی است.